Het fundament voor een toekomstige topsport carrière moet voor een groot deel worden gelegd in het basisonderwijs. Daarnaast moet er tijdens het basisonderwijs een begin worden gemaakt met een leven lang sporten. Deze twee stellingen zijn voorbeelden van onderwerpen die tijdens het Gouden Kansen symposium in een zaal vol mensen met een passie voor talent onder de aandacht werden gebracht.
Het Centre of Expertise Sport- en Beweegtalent organiseerde het symposium om mensen vanuit het hele spectrum van het werkveld bij elkaar te brengen en samen te praten over talentherkenning en –ontwikkeling en de rol die onderwijs daarin kan hebben.
Met Kayan Bool (NOC*NSF) en Jo Lucassens (KVLO) stonden er twee gastsprekers met een groot hart voor talent, sport en onderwijs.
De ambitie van het NOC*NSF is om bij de beste 10 topsportlanden van de wereld te horen. Om deze ambitie te realiseren is het herkennen en ontwikkelen van talent essentieel. Kayan Bool noemde in zijn verhaal een aantal obstakels die de doorstroom van talenten verhinderen. Een daarvan is dat coaches en verenigingen nog teveel talenten willen ‘vasthouden’. Het belang coach/vereniging wordt boven belang van de sporter gezet. De communicatie met talentvolle sporters en hun omgeving is hierbij erg belangrijk. Zij moeten de juiste informatie hebben op basis waarvan ze hun keuzes baseren.
NOC*NSF wil beweegtalenten helpen bij het maken van een juiste sportkeuze. Een goed voorbeeld hiervan zijn de Paralympische talentendagen. Kinderen met een handicap tussen een bepaalde leeftijd zich voor kunnen aanmelden en op de dag zelf meerdere sporten beoefenen onder leiding van de bondscoaches en beoordeeld worden op potentie. De meest kansrijke sporters worden door de bond uitgenodigd voor een vervolg traject.
Een kind dat plezier beleeft in zijn sport zal langer doorgaan met sporten. Het kiezen van de juiste sport bij het juiste kind is echter een vraagstuk met een lange geschiedenis. Jo Lucassen gaf een lesje geschiedenis in Slimme Sportkeuze. Al voor 1990 zijn er testen gemaakt om jongen mensen te helpen bij het kiezen van een sport die bij hun past. Ook nu zijn er veel tools in omloop om kinderen te helpen bij hun sportkeuze. Toch wordt er in de praktijk maar weinig mee gewerkt. Waarom? Deze vraag zorgde voor discussie in de zaal. De kloof tussen wetenschap en praktijk blijkt nog steeds niet overbrugt. Hoe krijg je praktijkmensen zo ver dat ze meegaan met de wetenschap en hoe krijg je de wetenschap zo ver dat ze luisteren naar het werkveld?
De discussies werden vervolgd tijdens de workshops (ppt onderaan de pagina), waar dieper in werd gegaan op de onderwerpen. Ook tijdens de pauzes en het Braziliaanse buffet werd enthousiast door gepraat over talentherkenning en talentontwikkeling. Het symposium gaf zo genoeg voeding voor vervolgbijeenkomsten.
Foto’s Gouden Kansen Symposium 4 juni
Workshop 1: Zelfregulatie als wondermiddel voor onderwijs en sport.
Workshop 2: Talenten zouden veel vaker door het onderwijs ontdekt moeten worden.
Workshop 4: Het Vlaams Sport Kompas werkt. Een koers voor sporttalent.
