In januari 2015 spelen Roger Federer en Lleyton Hewitt een demonstratiewedstrijd met vier nieuwe tennisregels. Het is een experiment op initiatief van de Australische tennisbond (Tennis Australia) de wedstrijd zal gespeeld worden in Sydney. Waarschijnlijk zijn de nieuwe regels mede ingegeven door commerciële belangen, om zo de tijd van een wedstrijd te verkorten en het aantrekkelijker te maken. Niet alleen het kijken naar een Grand Slam finale op televisie zal geen drie uur meer hoeven te duren, ook een competitiewedstrijd in de eigen vereniging zal er wellicht aanzienlijk korter op worden.
De nieuwe tennisregels in die wedstrijd zijn als volgt:
1. er wordt doorgespeeld na een netservice
2. bij een stand van 40-40 wordt een beslissend punt gespeeld
3. een set tot vier games en
4. bij 3-3 wordt een tiebreak gespeeld tot 5 punten
Vanuit theoretisch oogpunt vind ik het een interessante innovatie op sportgebied: het wijzigen van de regels. Hiermee wijzigt eigenlijk de taak die de sporters moet doen, en daarmee worden er dus ook andere prestatiebepalende factoren van een sporter gevraagd. Bijvoorbeeld: een wedstrijd duurt korter, worden er dan andere fysieke eigenschappen van de sporter verwacht? Het eindeloze ge-ping-pong tussen deuce, voordeel, deuce, nadeel vergt veel mentale vermogens van een tennisser. Met het opheffen van deze regel zal dit langdurig concentreren en geloof dat je het punt nu wél gaat maken, wellicht wat minder belangrijk zijn. En, verandert de tactiek van een tennisser wanneer je weet dat de set in vier games gespeeld gaat worden? Zal hij bij een achterstand van 3-0 de set eerder ‘laten varen’, dan wanneer er winst van een set pas bij zes games gehaald wordt?
In andere sporten zien we ook wijzigingen van de regels van het spelletje. Eén van de sporten waar veel regelwijzigingen doorgevoerd worden is hockey. Zoals: het opheffen van buitenspel (wat heel andere tactische inzichten vereist), het onbeperkt doorwisselen (waardoor een speler veel meer kan geven op het moment dat hij in het veld staat), de self-pass waardoor het spel nog sneller is geworden (vraagt andere fysieke en tactische eigenschappen), de shoot out in plaats van strafballen (veel techniek en inzicht, naast mentale eigenschappen). Binnenkort komt daar in het internationale hockey een andere indeling van de wedstrijd bij: er wordt niet twee keer 35 minuten maar vier keer 15 minuten gespeeld (ook andere inspanning-rust verhouding). Allemaal voorbeelden die het spelletje veranderen.
Ik ben erg benieuwd naar de tennis wedstrijd tussen de twee toptennissers en welke regels uiteindelijk doorgevoerd gaan worden. En vooral, wat dat gaat betekenen voor de eisen die het spelletje stelt aan de eigenschappen van de sporter.
Geef een antwoord