Nederland is nog steeds in euforie na alle gewonnen gouden medailles, maar wat hoorden we toen Kramer en Wüst voor de camera kwamen? Precies, hun doel voor hun gouden races op de vijf en drie kilometer. Ze hadden een duidelijke tijd als doel gesteld. Daar waren ze de hele voorbereiding mee bezig en beide behaalden hun doel en dat leverde voor goud op.
Voor Kramer en Wüst was het stellen van duidelijke doelen enorm belangrijk. Het geeft ze houvast. Het geeft ze een punt op de horizon om naar toe te werken. Het zorgt voor een klimaat waarin de eigenprestatie belangrijker is dan die van anderen wat er weer toe leidt dat ze zich kunnen focussen en niet worden afgeleid van de prestatie van anderen.
Met alleen doelen stellen komen ze natuurlijk niet tot hun gouden medaille, maar het is wel het begin. Doelen stellen is een onderdeel van zelfregulatie. Zelfregulatie kan de sleutel zijn tot succesvolle ontwikkeling in de sport en in alles daar buiten. Binnen het Centre of Expertise zijn we bezig kinderen op scholen in de sportlessen ook te leren zelfreguleren door een interventie in de sportles. Een onderdeel hiervan is het goed leren stellen van doelen. Dit is al lastig genoeg voor leerlingen. De meeste leerlingen zijn niet gewend om doelen te stellen en zo bezig te zijn met hun eigen ontwikkeling. Toch helpt dit in de ontwikkeling van deze kinderen en leren ze zo verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen ontwikkeling.
Terug naar de races van Kramer en Wüst. Voor hun begint het met het doel stellen, maar tijdens de race gebeurt er ook van alles in hun hoofd. Tijdens de race zijn ze aan het monitoren, evalueren, en achteraf de zelfreflectie hoe het is gegaan in zijn totaliteit. Kortom een gouden race valt en staat met het gebruik van zelfregulatie en leerlingen op scholen zouden dit ook moeten leren gebruiken in de sportlessen om zo tot een optimale ontwikkeling te komen van elk individu en wellicht zitten op deze scholen wel de toppers van morgen.
Geef een antwoord