
In de schitterende animatiefilm Ratatouille staat het Parijse restaurant waarin de film zich afspeelt voortdurend op scherp. Elk moment kan de recensent van een van de grote kranten langskomen. Zijn verslag kan het restaurant maken en breken. Een Michelin-ster is in het geval van een slechte recensie ondenkbaar en dus is er een voortdurende check ten aanzien van de kwaliteit. Van het eten, maar ook van de bediening, de sfeer, de kleding van de obers, enzovoort, enzovoort.
De slager keurt zijn eigen vlees
Waarom bestaan er eigenlijk geen Michelin-sterren voor plekken waar kinderen sporten & bewegen? Of op zijn minst vliegende brigades die onaangekondigd een school of sportvereniging binnenvallen en die op dat ene moment kijken hoe de vlag erbij hangt? En dan het liefst controles door een onafhankelijke instantie. Zo zou de gemeente (bijv. sportservice) regelmatig moeten gaan kijken op scholen én bij verenigingen. De kwaliteit van gymlessen of trainingen is momenteel vaak een interne zaak, waarbij de slager vaak zijn eigen vlees keurt. En net zoals het volkomen vanzelfsprekend is dat we een voedselmeting hebben, moet er ook een ‘sport-en-beweegkeuring’ komen.
Ingrediënten sport- & beweegaanbod
Ja, natuurlijk valt er veel tegenin te brengen. Een school is natuurlijk geen commerciële organisatie en de plaatselijke handbalclub bestaat meestal uit louter vrijwilligers. Maar je kunt het ook zien als een aanmoediging voor iedereen om na te denken over de gerechten, ingrediënten en presentatie van ons sport- & beweegaanbod in Nederland. Om de vergelijking met eten nog even door te voeren: als ouders en kinderen niet bewust worden gemaakt van wat (on-)gezond is, zullen ze een groot deel van hun eetbehoeftes baseren op de voor de hand liggende keuzes. Anders gezegd, de gang naar de McDonalds ligt dan voor de hand. En net zoals bij eten liggen ook bij bewegen de makkelijke keuzes dichtbij. Moeite besteden, nadenken over de ingrediënten, over wat gezond is, het is zowel bij eten als bij bewegen geen vanzelfsprekendheid.
Misschien gaat de vergelijking met het eten van fastfood niet helemaal op, maar feit is dat er een bijzondere verantwoordelijkheid rust bij de aanbieders van gymlessen of trainingen. Net zoals die ligt bij de ouders van jonge kinderen als het gaat om voedsel. En zoals het bij ‘eten’ niet gaat om het gerecht, maar wél om de juiste ingrediënten en de smaak , zo gaat het bij gymlessen of trainingen niet om de activiteit, maar om dat wat er te leren valt voor het kind. En net zoals bij ‘eten’ variatie in restaurants, keukens en gerechten bijdraagt aan smaakontwikkeling, zo is variatie in sportaanbod essentieel voor beter bewegen en sporten.
Uitval in de sport
Zoals de meeste kinderen zin hebben in iets lekkers, zo hebben ze aanvankelijk ook zin om te bewegen. Maar waar overheden alle moeite doen om het eetpatroon positief te beïnvloeden, bungelen beweegonderwijs en de ondersteuning van sportverenigingen onderaan de lijst van prioriteiten. Aanmelden bij een sportvereniging gaat vanzelf, afmelden helaas ook. De uitval in sport- en beweegactiviteiten is enorm en pas als het kalf verdronken is, proberen we nog iets te redden. En dat is vreemd. Zeker als je weet hoeveel positieve invloed er uitgaat van gevarieerd beweegonderwijs en de noodzaak nu kinderen minder goed kunnen bewegen en dat ook minder doen in hun vrije tijd.
De rating met sterren mag niet leiden tot een paranoïde houding. Dus moet het, in de geest van sport en spel, op een speelse manier worden gebracht. Wie verliest, wint niet (meteen) en krijgt een volgende keer een nieuwe kans. De vliegende brigades moeten dan ook worden uitgerust als coaches. Het zijn trainers die beladen met tips en tricks scholen en verenigingen afreizen. En natuurlijk worden ze lichtelijk gevreesd. Maar dat is allemaal onderdeel van het sterrenspel. Nu nog de kwaliteitscriteria bepalen met elkaar. Denkt u mee?
Over Jasper de Greef
Jasper de Greef is docent en onderzoeker op het expertisegebied Talent Identification & Talent Development. Hij is in het voltijd bachelor onderwijs bij HAN Sport en Bewegen actief binnen de afstudeerfase van de ALO en de minor Sport & Talent. Verder houdt hij zich vanuit het Centre of Expertise Sport & Talent projectmatig bezig met het herkennen van beweegtalent van kinderen in het bewegingsonderwijs en in het voetbal. Tot slot coördineert hij de cursus Bewegen moet je Leren, waarin docenten LO leren met welke instrumenten en programma’s je het beweegniveau van kinderen kunt herkennen en ontwikkelen en dit te implementeren in je dagelijkse praktijk.