Op 3 augustus 1992 maakte ik in de woonkamer een handstand, een handstand van vreugde. Niet omdat ik de dag ervoor 13 jaar was geworden, maar wel omdat ik gezien had dat Ellen van Langen olympisch kampioene op de 800 meter was geworden. Dat ik daarbij een vaas van mijn ouders brak, werd me gelukkig vergeven. Zelf deed ik inmiddels al een aantal jaren met heel veel plezier aan atletiek en ik vond het fantastisch wat ik zojuist had gezien op tv.
De handstand is nu bij mijn eigen gezin een hot thema, want mijn dochter Neve (5) wilt graag de handstand goed leren. Nadat ik haar een paar keer had voorgedaan hoe je een handstand maakt, bleek dat voor haar nog wat te hoog gegrepen. ‘Je kind leert door imitatie’, had ik even fout ingeschat. Maar hoe fantasierijk en creatief een 5-jarige kan zijn, bleek uit de oplossing waarmee ze kwam. Ze klimt nu vanaf de grond met haar voeten beetje bij beetje naar boven totdat ze in een (soort van) handstand staat.
Dat ikzelf vanaf mijn babytijd al op een atletiekbaan kwam heeft niet kunnen voorkomen dat ik net als mijn eigen ouders ook voor deze sport koos. Hun pogingen om me kennis te laten maken met andere sporten als turnen of judoën waren kansloos. Neve heeft inmiddels bij papa en mij geïnformeerd of er ook ‘atletiek voor kindjes bestaat’, want dat leek haar wel wat. Ze gymt en zwemt nu, en speelt met veel plezier buiten. Hopelijk houdt ze dit plezier vast, ook wanneer ze wat ouder is en voor een bepaalde sport kiest, op welk niveau dan ook.
Komende zomer maak ik misschien met mijn dochter wel samen een handstand, als ze meer geoefend heeft en de handstand wat beter onder de knie heeft. Mijn handstand zal wellicht iets minder spontaan zijn (gezien deze vooraankondiging), maar zeker niet minder gemeend. Als het namelijk een even meezit wordt er tijdens de Olympische Spelen in Rio de Janeiro een Nederlandse atletiekmedaille behaald (en wie weet wel meer dan dat).
De medaille van Ellen is de laatste Nederlandse atletiekmedaille tijdens de Olympische Spelen geweest. Dit geeft aan hoe bijzonder het zou zijn als het aankomende zomer daadwerkelijk gaat lukken. Tijdens de wereldkampioenschappen atletiek vorig jaar deden maar liefst 207 landen mee, 1936 atleten in totaal. De concurrentie is dus fors. Dafne en Sifan zijn beide kanshebbers als huidige (outdoor en indoor) wereldkampioenen, maar dit olympische klusje daadwerkelijk klaren is andere koek.
Mocht het zover komen, dat er deze zomer een Nederlandse atletiekmedaille tijdens de Olympische Spelen wordt behaald, dan beloof ik dat ik een handstand maak. Doe je dan ook mee.
ps: Wil je in eigen land Nederlandse topatleten zien schitteren? Dat kan:
- 22 mei FBK Games Hengelo
- 6-10 juli EK Atletiek Olympisch Stadion Amsterdam
Geef een antwoord