Stiekem, heel stiekem hoopte Noud Schoenaker vorig jaar dat hij op kon vallen in de wedstrijd tussen de heren van NMHC en Nederlands A. ‘Ik mocht meedoen met ons eerste team. Ik wist: dit was mijn kans om aan de coaches van het Nederlands team te laten zien wat ik kon.’
De destijds 16-jarige Schoenaker viel op en wel zodanig dat hij in de zomer van 2013 mee mocht met de junioren van Nederlands A naar het EK. Het was het sluitstuk van een prachtig sportjaar, waarin hij met de B1 van NMHC landskampioen was geworden. ‘Wij speelden al jaren samen. Met veelal Nijmeegse jongens, een hechte eenheid met een coach, Ruud van Hofwegen, die een onderdeel was van het team. Hij stond er niet boven, maar ertussen.
Ik was met een aantal jongens al na één jaar in de C doorgestroomd naar de B. Daar hebben we drie jaar gespeeld met als uiteindelijk resultaat die titel.’ Schoenaker komt uit een hockeyfamilie, dat wil in dit geval zeggen dat zijn oudere zus Tessa (bij NMHC 1) en zijn broertje Siem ook bij NMHC spelen. ‘Siem is anderhalf jaar jonger, maar hij speelt inmiddels ook in de A, net als ik. Hij kan het niveau gemakkelijk aan.’
‘Mijn ouders hebben nooit gehockeyd. Pa deed aan tennis, mijn moeder aan atletiek. Ik wilde zoals alle jochies op voetbal, maar dat vond mijn vader niet goed. Hij kwam uit Wijchen en had bij AWC ooit zelf gespeeld. Hij werd zo veel en zo vaak geschopt dat hij er een hekel aan heeft gekregen.’
Nouds grootste talent is volgens Noud zijn scorend vermogen. ‘In belangrijke duels ben ik zichtbaar… En hoorbaar trouwens ook. Hoe zeg je zoiets? Ik ben een bepalende speler. En als het spannend wordt, ga ik beter spelen.’
Nadat hij op het NSG zijn VMBO-T diploma haalde, waren er weinig twijfels. ‘Ik zit nu op het Johan Cruyffcollege. Tussen allemaal topsporters en dat stimuleert enorm. Op het NSG werd er toch wat vreemd tegenaan gekeken dat ik soms voor mijn sport koos en niet voor een feestje. Hockey was sowieso gay. Gelukkig heb ik me daar nooit iets van aangetrokken. Op het JC voel ik me in elk geval wat meer op mijn plek.’
Tussen Noud Schoenaker en een positie bij een Hoofdklasser en zelfs bij het Nederlands team, staat in zijn ogen niet zoveel. ‘Ik denk dat ik het fysiek wel aankan. Ik trainde dit jaar vijf keer per week, kreeg wel wat last, maar heb het toch volgehouden. Ik denk dat je topfit moet zijn om de top te halen.’ ‘Ik bevond me wat dat betreft op een kruispunt. Ik hou ook van feestjes. Ik heb voor mijn gevoel daar nu een keuze in gemaakt. Ik was voor een topsporter te zwaar en heb in samenwerking met Topsport Gelderland een sportdiëtiste gezocht. Nu zijn mijn vetpercentage en mijn gewicht weer zoals het hoort en voel ik me ook veel fitter. Ik heb een knop omgezet en ben klaar voor een volgende stap. Nee, dat hoeft niet meteen te betekenen dat ik uit Nijmegen moet vertrekken. Roderick Weusthof heeft ook eerst nog twee jaar bij Nijmegen 1 gespeeld voordat hij vertrok. Uiteindelijk zal dat er van moeten komen, want de club heeft niet de ambitie om Hoofdklasse te spelen.’
Of dat jammer is? ‘Het is zoals het is’, zegt hij. ‘NMHC heeft een prima jeugdopleiding. Met de B1 zijn we op het veld en in de zaal kampioen geworden, dat zie je niet zo vaak. Vooral de finale tegen Pinoké zal ik niet snel vergeten. Het zijn mooie jaren hier en ik hoop dat het een aanzet is tot een loopbaan als hockey-international. Mocht dat ooit lukken dan kijk ik terug op een fantastische jeugd. Ik doe een gedegen opleiding, kan heel veel sporten en ja, heel af en toe, in rustige tijden, pik ik een feestje mee. Wat wil je nog meer?’
Geef een antwoord